Η σύγχρονη εποχή χαρακτηρίζεται από μια σημαντική αλλαγή του τρόπου ζωής των ανθρώπων ως προς τη διατροφή, τον ύπνο, την έκθεση σε ακτινοβολίες και ραδιοκύματα, την έκθεση σε χημικούς παράγοντες και άλλες τοξίνες και την ελάττωση της σωματικής άσκησης και την αύξηση του στρες. Όλοι αυτοί οι παράγοντες μαζί, συντελούν σε μια σταδιακή αύξηση της παχυσαρκίας, του σακχαρώδη διαβήτη, της δυσλιπιδαιμίας (χοληστερίνη) και των καρδιαγγειακών επεισοδίων. Η σωστή αντιμετώπισή τους απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και οργανωτικές ικανότητες, μιας και πρέπει να συμπεριλάβει σε κάθε περίπτωση παρεμβάσεις με πολλαπλούς ταυτόχρονους στόχους. Παρόλα αυτά, ακόμα και χρησιμοποιώντας πλήρως τις γνώσεις και δυνατότητες της εποχής μας, ένας μεγάλος αριθμός ασθενών παραμένει σε υψηλό κίνδυνο, με συνέπεια να χρήζει χειρουργικής αντιμετώπισης.
Τα χειρουργεία παχυσαρκίας είναι πολλά και διάφορα, αλλά το συνηθέστερο και πλέον αποτελεσματικό είναι η γαστρική παράκαμψη κατά Roux-en-Y. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χειρουργούνται ετησίως με αυτή την τεχνική, η οποία έχει θαυμαστά αποτελέσματα, όπως έδειξαν πολλές μεγάλες διεθνείς μελέτες. Παράλληλα με την αύξηση του αριθμού των χειρουργείων, παρατηρείται και αύξηση των βραχυχρόνιων και μακροχρόνιων επιπλοκών από αυτά, όπως οι διατροφικές ανεπάρκειες, η υποθρεψία και η υπογλυκαιμία. Ο ιατρός Ρόδης Δ. Παπαρώδης και η ερευνητική ομάδα για την παχυσαρκία του Πανεπιστημίου του Wisconsin πραγματοποίησαν πολλαπλές μελέτες στη δραστικότητα του χειρουργείου γαστρικής παράκαμψης κατά Roux-en-Y, αλλά και στις επιπλοκές αυτού.
Μελέτη μακροχρόνιας δραστικότητας του χειρουργείου γαστρικής παράκαμψης κατά Roux-en-Y.
Σε αυτή τη μελέτη δημιουργήσαμε μια βάση δεδομένων και παρακολουθούμε τακτικά περισσότερους από 300 ασθενείς που έχουν κάνει χειρουργείο γαστρικής παράκαμψης κατά Roux-en-Y, όσον αφορά την ίαση του σακχαρώδους διαβήτη, της δυσλιπιδαιμίας, της υπνικής άπνοιας του ύπνου, αλλά και τη βελτίωση των δεικτών της ποιότητας ζωής. Τα αρχικά αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, και έρχονται σε συμφωνία με άλλες μεγάλες διεθνείς μελέτες του είδους, αφού αποδεικνύουν μια βελτίωση όλων των παραπάνω παθήσεων και σαφή βελτίωση στην ποιότητα ζωής των ασθενών μας. Αυτή η μελέτη αναμένεται να ολοκληρωθεί σε αρκετά χρόνια, οπότε και τα αποτελέσματά της θα δημοσιευθούν και θα παρουσιαστούν σε διεθνή συνέδρια.
Μελέτη υπογλυκαιμίας μετά το χειρουργείο γαστρικής παράκαμψης κατά Roux-en-Y.
Σε αυτή τη μελέτη παρατηρήσαμε ασθενείς με σοβαρή μεταγευματική υπογλυκαιμία μετά το χειρουργείο γαστρικής παράκαμψης κατά Roux-en-Y. Διαπιστώσαμε ότι η υπογλυκαιμία οφείλεται σε αυξημένη έκκριση ινσουλίνης από το πάγκρεας αμέσως μετά την έναρξη του γεύματος. Παράλληλα οι ορμόνες GLP-1 και GIP αυξάνουν δραματικά, αν και αυτές αδυνατούν να ενισχύσουν την έκκριση της ινσουλίνης σε συνθήκες φυσιολογικής ή χαμηλής γλυκόζης. Ο μηχανισμός της υπογλυκαιμίας διαλευκάνθηκε τελικά το 2014, όταν μια άλλη ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι μετά από αυτό το χειρουργείο υπάρχει ελαττωμένη νεφρική κάθαρση της ινσουλίνης, με συνέπεια να διατηρούνται τα επίπεδα υψηλά για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ακόμα και όταν η γλυκόζη του αίματος πέφτει.
Η ομάδα μας, προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω, μελέτησε κάποιους ασθενείς, στους οποίους απέτυχε κάθε προσπάθεια θεραπείας με φαρμακευτικούς παράγοντες. Όταν 4 διαφορετικά φάρμακα απέτυχαν και τα συμπτώματα συνέχισαν σε τέτοιο βαθμό που επιδρούσαν αρνητικά στην καθημερινότητα των ασθενών, δοκιμάσαμε μια πρωτοποριακή τεχνική και πραγματοποιήσαμε τα πρώτα χειρουργεία επαναφοράς της αρχικής ανατομίας, με τη λύση της παράκαμψης κατά Roux en Y. Συνέπεια αυτών των χειρουργείων ήταν η ίαση των ασθενών άμεσα και η βελτίωση της ποιότητας ζωής τους. Τα αποτελέσματα της εργασίας μας αυτής παρουσιάστηκαν στο 94ο Συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρίας Ενδοκρινολογίας στο Houston, TX, όπου απέσπασαν διθυραμβικά σχόλια. Στη συνέχεια δημοσιεύθηκαν σε διεθνές επιστημονικό περιοδικό.
Μελέτη υπασβεστιαιμίας μετά το χειρουργείο γαστρικής παράκαμψης κατά Roux en Y.
Οι ασθενείς που υπόκεινται χειρουργείο θυρεοειδεκτομής για οποιοδήποτε λόγο, εκτίθενται σε κίνδυνο για την εκδήλωση μετεγχειρητικής υπασβεστιαιμίας λόγω παροδικού ή μόνιμου τραυματισμού των παραθυρεοειδών αδένων. Ο κίνδυνος αυτός εξαρτάται από την εμπειρία του χειρουργού, αλλά όταν παρουσιαστεί είναι δυνητικά θανατηφόρος, και η αντιμετώπιση των ασθενών αυτών δύσκολη και επίπονη. Στις μέρες μας η παρουσία μεγάλου αριθμού παχύσαρκων ατόμων έχει ταυτόχρονα οδηγήσει σε αύξηση των χειρουργείων παχυσαρκίας, πολλά από τα οποία οδηγούν σε ελαττωμένη απορρόφηση των τροφών. Όταν τα χειρουργεία παχυσαρκίας πραγματοποιηθούν σε ασθενείς με προηγούμενο ιστορικό υπασβεστιαιμίας, λόγω μόνιμης βλάβης των παραθυρεοειδών, η απορρόφηση του ασβεστίου ελαττώνεται σημαντικά και σε πολύ μεγάλο βαθμό. Κατά συνέπεια οι ασθενείς αυτοί εμφανίζουν πολύ υψηλό κίνδυνο βαριάς και επικίνδυνης υπασβεστιαιμίας.
Η ερευνητική μας ομάδα μελέτησε ασθενείς με αυτή τη διαταραχή και διαπίστωσε ότι με τη χρήση χειρουργείου που αναστρέφει τη γαστρική παράκαμψη και λύνει το ζήτημα της δυσαπορρόφησης του ασβεστίου, βελτιώνεται σημαντικά η συμπτωματολογία. Ο έλεγχος της συγκέντρωσης του ασβεστίου στο αίμα καθίσταται εφικτός με πολύ λιγότερο επεμβατικές μεθόδους, και βελτιώνεται σημαντικά η ποιότητα ζωής των ασθενών μας. Τις λεπτομέρειες αυτών των μελετών θα παρουσιάσουμε σε διεθνή συνέδρια στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Μελέτη θεραπείας παχύσαρκων γυναικών με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών με από του στόματος αντισυλληπτικά.
Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών είναι η πιο συχνή ενδοκρινοπάθεια που προσβάλει γυναίκες κατά τα γόνιμα χρόνια της ζωής τους. Σχετίζεται με την εμφάνιση διαταραχών του κύκλου από νεαρή ηλικία, παχυσαρκία, αυξημένη τριχοφυΐα, ακμή, αντίσταση στην ινσουλίνη, δυσλιπιδαιμία, σακχαρώδη διαβήτη, υπνική άπνοια και υπογονιμότητα. Παρότι οι παχύσαρκες γυναίκες που πάσχουν από το σύνδρομο αποτελούν την πλειοψηφία των ασθενών, οι περισσότερες κλινικές μελέτες πραγματοποιούνται σε ασθενείς με χαμηλό βάρος.
Ο ιατρός Ρόδης Δ. Παπαρώδης και η ερευνητική ομάδα του τμήματος Υγείας των Γυναικών και Αναπαραγωγικής Ενδοκρινολογίας του Northwestern University μελέτησε εκτενώς γυναίκες με το σύνδρομο αυτό, καθώς και τους στενούς τους συγγενείς, άνδρες και γυναίκες. Δείτε εδώ περισσότερα για την έρευνα στο Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών.
Πραγματοποιώντας μια πρωτοποριακή μελέτη, η ερευνητική αυτή ομάδα παρακολούθησε τις αλλαγές στο μεταβολισμό μετά τη θεραπεία για 6 μήνες με αντισυλληπτικά, αντι-ανδρογόνα ή placebo. Η διαπίστωση ήταν ότι σε αυτό τον ευπαθή πληθυσμό ο κίνδυνος σακχαρώδους διαβήτη αυξάνει σημαντικά από τα αντισυλληπτικά, ανεξάρτητα από το σωματικό βάρος. Συνεπώς, η χρήση αυτών των φαρμάκων, που είναι τα πλέον συνταγογραφούμενα σε αυτή την ασθένεια, πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή και να ακολουθείτε από τακτικό έλεγχο του μεταβολισμού της γλυκόζης.
Η έρευνα αυτή απέδωσε 2 παρουσιάσεις σε διεθνή συνέδρια, καθώς και δύο δημοσιεύσεις που τη στιγμή, που γράφτηκε το παρόν βρίσκονταν στο στάδιο της αξιολόγησης, προς δημοσίευση.
Η ομάδα συνεχίζει τις έρευνες στην παχυσαρκία σε ασθενείς με πολυκυστικές ωοθήκες, καθώς και στους πρώτου βαθμού συγγενείς τους και νέες ανακοινώσεις αναμένονται σύντομα.
